57.

Budząc się dzisiaj niewiele po godzinie siódmej, przez okno nie przywitała mnie jak zwykle zniechęcająca do jakiegokolwiek działania szaruga. Nie wiem, czy to zasługa pobielonego pierwszym śniegiem świata za oknem, czy może po prostu zmiany czasu dzisiejszej nocy. Ostatni kawałek dyni wykorzystany na tymczasowe pożegnanie ciepłej, słonecznej jesieni. Wyglądając przez okno czuję zbliżające się święta, choć mamy jeszcze październik w pełni. Mam jednak mimo wszystko nadzieję, że wróci jeszcze ta złota jesień. Smak śniadania przypomina mi o grzejących twarz promieniach słońca wpadających niegdyś przez okno kuchni. Smak idealny, odkryty kiedyś przy okazji przyrządzania dyniowego curry. Już wtedy wiedziałam, że będę musiała w końcu wrócić do tego połączenia smaków. I powstało dzisiejsze śniadanie. A po wczorajszym i wizycie w toalecie waga pokazała bezwstydnie 45,9 kg. Zanotowawszy spadek 1,5 cm w udzie w przeciągu niecałych dwóch miesięcy, przez moją głowę przemknęła myśl, że może to mięśnie znikają? Boję się nawet domyślać.

Dyniowy omlet na mleczku kokosowym z ricottą z mleka owczego i wiórkami kokosowymi

A Kasztanowej dziękuję za otagowanie, postaram się odpowiedzieć kiedy tylko znajdę wolną chwilę!