56.

Pełnoziarniste szpinakowe gofry z ricottą z mleka owczego i pieprzem

Dzisiaj waga okazała się nie być tak łaskawa jak tydzień temu. Z niemałym wysiłkiem pokazała niepodparte niczym 46,1 kg. Po wczorajszym sekstylionie pochłoniętych kalorii, zwieńczonym odkryciem jednego z najlepszych połączeń smakowych, jakie było dane mi jeść. Żytnie tosty z masłem orzechowym, wędzoną mozarellą i zielonymi oliwkami chyba jednak mimo wszystko nie przyspieszają metabolizmu. Narastająca frustracja posunęła mnie do dodania większej ilości mąki i mleka do ciasta na gofry. W tej materii to mój kompletny debiut, bo udało mi się w końcu wyprosić u mamy zakup gofrownicy. Po zjedzeniu długo szukałam odpowiedniego słowa na ich opisanie; najbardziej zbliżone jest chyba określenie "idealne", choć i tak nie wyraża do końca geniuszu ich prostoty. To więcej niż pewne, że w najbliższym czasie w porze śniadaniowej gofry jeszcze nieraz tu zagoszczą.

SZPINAKOWE GOFRY

          75 g mąki pełnoziarnistej
          50 ml mleka
          jajko
          łyżeczka oleju z orzechów włoskich 
          (tutaj można użyć dowolnego tłuszczu)
          pół łyżeczki sody oczyszczonej
          szczypta soli
          garść szpinaku

Do miski dodaję mąkę, jajko, olej, sodę i sól, mieszam dodając stopniowo mleko, aby otrzymać ciasto o stosunkowo gęstej konsystencji (nie wiem, ile go dokładnie dodałam, ale tak na oko powinno być mniej więcej 50 ml - najpierw trzy solidne łyżki do ciasta wieczorem i przed smażeniem rano jeszcze jedną, żeby je lekko rozrzedzić, bo otręby z mąki wchłonęły trochę wody przez noc). Umyty szpinak rwę na mniejsze kawałki i dodaję do ciasta, całość mieszam do połączenia i smażę w dobrze nagrzanej gofrownicy.