422. TYDZIEŃ Z DYNIĄ II: dyniowe muffiny z czekoladą +DUŻO ZMIAN

         

Obiecywałam zmiany i są - będą. Nie wiem, w którą stronę pójdzie teraz blog, ale przygotujcie sobie kilka(naście) dodatkowych minut w poniedziałki i piątki, jeżeli chcecie poczytać tym, czego słucham, co oglądam i co chciałabym Wam szczerze polecić. W poniedziałki czeka Was teraz solidny, muzyczny kop dodający energii, by stawić czoła wyzwaniom, jakie czekają w rozpoczynającym się tygodniu, w piątek zaś podzielę się z Wami moimi propozycjami na weekendowe kino w domu - z laptopem na kolanach, pod kocem, z kubkiem ciepłej herbaty. Zatem... do dzieła!

TYDZIEŃ W RYTMIE PONIEDZIAŁKU vol. 1: Fismoll

         Swoje wywody na temat muzyki mniej lub bardziej ambitnej zacznę od przedstawienia Wam sylwetki pewnego tajemniczego młodego mężczyzny, którego prawdziwość (tak, to chyba najlepsze słowo) skradła ostatnio moje serce. Gdyby jeszcze miesiąc temu ktoś rzucił w trakcie rozmowy ze mną hasło "Fismoll", w najlepszym wypadku - jeżeli miałabym dostęp do internetu - mogłabym je sobie wygooglować. Ale w końcu na niego trafiłam - posłuchałam pierwszego coveru, potem kolejnego. Gdzieś wśród nich znalazłam jego autorskie piosenki - jak się okazuje - poznańskiego artysty. Wczoraj wróciłam do mieszkania z jego pierwszą i jedyną jak do tej pory płytą. Słuchałam jej jeszcze przed zakupem i od razu muszę zaznaczyć, że nie jest to do końca taka muzyka, jaką lubię słuchać, a raczej jaką uznałabym za naprawdę genialną. Bo płyta Fismolla to (nie umniejszając jego twórczości) swojego rodzaju "smęty" czasem przeplecione zaś naiwnymi, wesołymi pioseneczkami. Dlaczego zatem Marian ją kupił? By wesprzeć młodego artystę, który moim zdaniem zapowiada się świetnie - ma ciepły, otulający głos, niesamowitą wrażliwość i bez wątpienia spory talent.

A Wy - znacie już Fismolla? Na koniec zostawiam Was z co prawda nie jego autorską piosenką, ale coverem, który był pierwszym jego utworem, jaki odsłuchałam. Jeżeli o Fismollu jeszcze nie słyszeliście, a chcielibyście się z nim polubić równie mocno co ja, to na początek "Breathe Me" będzie najlepsza. (;

Pełnoziarniste dyniowe muffiny posypane tartą gorzką czekoladą

DYNIOWE MUFFINY Z CZEKOLADĄ

(1 porcja, 4 sztuki)

          90 g dyniowego puree (z hokkaido)
          60 g mąki pszennej pełnoziarnistej
          45 ml maślanki
          15 g stopionego masła
          jajko
          łyżka cukru trzcinowego
          pół łyżeczki sody oczyszczonej
          szczypta soli
          +gorzka czekolada do obtoczenia muffinek

          (u mnie po mniej więcej 10 g na każdą)

Składniki ciasta miksuję na gładką masę. Przekładam ją do silikonowych foremek na muffiny i wstawiam do piekarnika nagrzanego do 200 stopni i piekę przez pół godziny. Po upieczeniu wyjmuję muffiny z foremek i pozwalam im odrobinę ostygnąć. Gdy nie będą już gorące, ale nadal odrobinę ciepłe, obtaczam czubek każdej z nich w tartej gorzkiej czekoladzie. Następnie wstawiłam je na noc do lodówki, by czekolada na wierzchu zastygła.